گرچه سرایش شعر اروتیک به شکل‌های بسیار معمولی در ایران و هر کجای دیگر با جنجال‌های اخلاقی روبروست، اما این موج اعتراض باعث نمی‌شود که شاعر راه خیال‌های زیبا و استوره‌ای را به روی ذهن خود ببندد و اشعاری به این روش نسراید. چنان که در شعر «یاسوج» خواننده با بافت دیگرگونه‌ای از تن‌کامگی روبروست که نه تنها بهانه‌ای به دست اخلاق‌گراها نمی‌دهد، بلکه چون به نمادهای استوره‌ای اشاره‌هایی زیبا دارد، ارزنده‌تر می‌نماید. زیبایی عظیم شعر اینجاست که هماغوشی نه میان دو بدن، که میان شهر «یاسوج» و کوه «دنا» اتفاق می‌افتد.
در شهر یاسوج خواننده شهر قدیمی یاسوج را در شکل زنی پُررمز و راز می‌بیند که تک تک اعضای زنانه‌اش را از طبیعت به وام گرفته است. و این آمیختگی- آمیختگی یاسوج و زن- تاحد گیج‌کننده‌ای زیباست: لب‌های زن گل‌های سرخ دشت است و زیر و بم‌های بدنش، پست و بلند شهر: گل‌های سرخ دشت/ لب‌های سرخ زن/ پست و فراز شهر / پست و بلند تن
و آبشار «مارگون» گیسوی مواج و بلند اوست که در انتها با لاله‌های واژگون «گل‌های سوسن چلچراغ» تزیین شده. تصویر براستی که بی‌نظیر است:
سربند گیسوان/ از «لاله واژگون»/ افکنده روی دوش/ آن آب «مارگون»
و پوشش این زن افسانه‌ای را درخت‌های ارژن و چنار و زال تشکیل می‌دهند، که درختان شاخصه‌ی شهر یاسوج‌اند و این پوشش سبز است که در ململی از مه با کوه دنا هم بستر می‌شود، در حالی که عطر بلوط‌تر فضا را سرشار کرده است.
کرشمه‌هایی که در این شعر کوتاه، با این وزن ساده و موزون وجود دارد، بی‌گمان شعر را در رده‌ی یکی از دل‌انگیزترین و شرم‌آگین‌ترین شعرهای اروتیکی قرار می‌دهد. شعری که برای نخستین بار سروده شده است.
و اکنون با هم به تماشای شعر می‌نشینیم که خود گویاترین است:
تحلیل شعر: پیرایه یغمایی
یاسوج
من و دنا قسم خوردیم که تا دنیا دنیاست
او در مه باشد و من در غم
از یک ترانه‌ی بومی
پیچیده دست کوه
بر گودی کمر
این نوعروس شهر
مدهوش این سحر
در بستری ز مه
آغوش کرده باز
با هر نسیم صبح
در گوش کوه، راز
تن پوش برگ‌ها
صد رنگ، هزار رنگ
پست و بلند تن
این خانه‌های سنگ
آغوش نرم شهر
لغزان دست کوه
باران نم نمی
افزون بر این شکوه
از برگ‌های دی
شنگرف و ارغوان
گلگونه روی شهر
چون شرم دختران
بوی ترِ بلوط
پیچیده در هوا
«یاسوج» غرق مِه
خفته بر ِ«دنا»
اسفند 88 – ترمینال یاسوج – 5 صبح
این شعر همرا با تحلیلش در سال 89 در دو نشریه، هفته‌نامه‌ی «نیمروز» در فرانسه و ماهنامه‌ی «پیک خبری» در لُس آنجلس به چاپ رسید.