در دوران ساسانی، آتشکده‌ها نماد کیش پاک‌دینان مزدیسنی است که در سراسر گستره‌ی این شاهنشاهی، باشکوه تمام برپا بوده است. امروز از این سازه‌های روحانی چشم‌نواز، جابه‌جا تنها ویرانه‌هایی بیش برجای نیست.
در پاییز سال 1373 نگارنده، بر پایه‌ی بررسی‌های پیمایشی به جست‌وجو پرداخت که در این راستا به ساختار بنیادین آتشکده و مهرکده‌ای از دوره‌ی پارت و ساسانی دست یافت.
ویرانه‌های آتشکده‌ی محمدآباد در قلب بافت مذهبی شهری پرخواسته که شوربختانه نام آن‌را نمی‌دانیم، با نمایی آجرین برپا بوده است.
پس از 10 سال، دیگربار نگارنده در پاییز و زمستان 1383 کاوش‌های پیشین را پی گرفت و به دو ساختار دیگر که گنج‌جویان بیمار چون دیگر کاوش‌های پیشین ویران نموده بودند، پرداخت. این دو سازه مهرکده و کوشک گوسعیدی است.
با سنگ‌اندازی زمین‌داران بانفوذ بومی، کاوش این دو سازه‌ی باشکوه با همه‌ی ارزشمندی و برابری کوشک گوسعیدی با کاخ سروستان فسا، نیمه‌کاره ماند و گروه ناگزیر در برابر تهدید مسلحانه‌ی قاچاقچیان، از بیم جان بی‌آن‌که به پوشش ساختار به‌دست آمده بپردازد، محوطه را ترک کرد.
کتاب سازه‌های ویران دشتستان (کاوش‌های باستان‌شناسی درآتشکده‌ی محمدآباد و کوشک گوسعیدی) را انتشارات کارنامک در 184 ص وزیری با جلد گالینگور به چاپ رسانده است.
ویراستار: سمیرا ایمنی
طراح جلد و پوستر: مهتا هوشمند مظفری
صفحه آرا: مهشید ایمنی
برای تهیه کتاب به صفحه‌ی اینیستاگرام انتشارات کارنامک یا صفحه‌ی اسماعیل یغمایی پیام دهید.
esmaeil_yaghmaei@
Karnammak.publisher@