باز برای چندهمین بار آقایان هوس خارج کردند و به بهانه نمایشگاه راهی آلمان شدند. منطق آبکی آن‌ها آگاه کردن آلمانی‌ها و دیگر کشورهای اروپایی درباره‌ی فرهنگ کهن ایران بین آب و بیابان است. آنقدر گفتیم ونوشتیم تا بالاخره فهمیدند باید مجوز هیات دولت هم برای این نمایشگاه باشد. چند مورد است که نمی‌توان آن‌را نادیده گرفت:
1. قانون
طبق ماده‌ی ۲۱ آیین‌نامه‌ی اموال فرهنگی، هنری و تاریخی مصوب ۱۳۸۱، «خروج موقت اموال فرهنگی، تاریخی و هنری درجه یک مشمول این آیین‌نامه، برای شرکت در نمایشگاه‌های خارج از کشور، پس از تأیید سازمان میراث فرهنگی کشور به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید. (سپس در صورت تصویب هیأت وزیران به مجلس ارسال می‌شود و در صورت تصویب مجلس، شورای نگهبان نظر نهایی را خواهد داد.)
تبصره‌ی این ماده‌ی ۲۱ قانونی می‌گوید: خروج موقت اموال تاریخی، فرهنگی و هنری درجه دو و سه با موافقت سازمان میراث فرهنگی کشور انجام خواهد شد.»
این آقایان فقط مجوز هیات دولت را گرفتند نه به مجلس رفته و نه شورای نگهبان باید این اشیاء که غیرقانونی رفته، به ایران برگردد و با تصویب مجلس و شورای نگهبان این «موزه» آنجا گشوده شود. از طرف دیگر تبصره‌ی این قانون می‌گوید اشیاء درجه دو و سه، یعنی آن‌هایی که چند نمونه هست نه اشیاء درجه یک مثل جام مارلیک. جام مارلیک در همه‌ی دنیا یکی و یگانه است و نمونه‌ی دیگری ندارد. از طرف دیگر پشتوانه‌ی ریالی پول ایران در بانک مرکزی است. این‌ها به چه مجوزی پشتوانه‌ی پول مملکت را بردند آلمان. نکند فکر می‌کنند، جام مارلیک ارث پدرشان است که این کشور آن کشور ببرند. اینجا واقعاً باید بانک مرکزی مدعی شود و شکایت کند.
2. تعداد
در هیچ نمایشگاهی 446 قلم شیء باستانی را به نمایش نمی‌گذارند. 446 قلم یعنی اشیاء دو سالن موزه ایران‌باستان. بروید کاتالوگ‌های نمایشگاه‌های پیش از انقلاب را نگاه کنید بیش‌تر از 20 قلم نیست. ایتالیا که درهم ریخته‌ترین کشور اروپایی است برای نمایشگاه پنه لوپه تنها دو پیکره آوردند آن‌هم برای مدت کوتاه نه 3 ماه و چرخ زدن‌های دور دنیا.
3. بیمه
بیمه یعنی این‌که این 446 قلم شیء برود آلمان (بدون دست کاری و مولاژ نه مثل اشیاء برگشتی نمایشگاه‌های پیشین) همان‌طور برگردد به ایران.
4. سخن آخر
سخن آخر من با جناب آقای دکتر حسن روحانی، ریاست محترم جمهور است. جناب آقای دکتر حسن روحانی، گزینه شما برای نقش سیاسی و فرهنگی زنان، سرکار خانم دکتر احمدی‌پور است اما حق این بود که پیش از این گزینش، توانایی ایشان را برای مقابله با باندهای مافیایی، قاچاقچیان، واسطه‌ها و کارچاق کن‌ها می‌سنجیدید، آنگاه ایشان را به این پست حساس می‌گذاشتید، چون چند سالی از شما بزرگ‌تر هستم، جسارتاً این پرسش را دارم چرا خانم دکتر پوراحمدی را از کار و زندگی انداختید، ایشان داشتند درسشان را می‌دادند. خوب است فردا و فرداها به این خانم دکتر انگ رفیق دزد و شریک قافله بزنند در حالی که گناهی ندارد.
